To naprawdę dobry film dla tych wszystkich, którzy lubią niszowe kino w postaci dramatu psychologicznego z pięknymi zdjęciami, ale w ponurym klimacie, gdzie miejsce i czas mogłyby stanowić raj na ziemi, ale stają się koszmarem. Zwłaszcza dla głównej bohaterki filmu, która udając się w wakacyjną podróż promem na przecudną wyspę traci syna w trakcie podróży, który zaginął w niewyjaśnionych okolicznościach. Pomimo bezsilności policji, kobieta wierzy, że jej syn żyje i na własną rękę prowadzi poszukiwania. Właściwie nic więcej nie powinienem pisać, bowiem zdradziłbym cały wątek filmu. Na pewno jest to film wyłącznie dla koneserów nietuzinkowego kina. Ci wszyscy, którzy zafascynowani byli filmem Polańskiego "Autor Widmo", na pewno będą pod wrażeniem filmu "Hierro", czyli "Wyspa Zaginionych". Zachęcam do oglądnięcia tych wszystkich, którzy lubią ambitne kino dające do myślenia, choć bardzo dołujące.