Hiroszima, Nagasaki, Mururoa. Emocje, które może rozładować tylko bomba…

Jest rok 1972. Grupa młodych rekrutów wyrusza okrętem wojennym na atol Mururoa. Nie znają celu swojej wyprawy, choć wiedzą, że przyszło im uczestniczyć w wyjątkowej misji. Podróż przebiega niczym wakacyjna wyprawa na rajską wyspę. Chłopcy grają w karty, łowią ryby i piją alkohol ukradkiem wyniesiony z kapitańskiej mesy. Są młodzi i nie zadają zbędnych pytań. Jednak ładunek, który znajduje się pod podkładem, i związana z nim tajemnica, zaczynają psuć beztroską atmosferę. Kiedy napięcie staje się nie do wytrzymania, nadchodzi kres podróży. Przeszłość znika i nic, co było, nigdy już nie będzie takie same.

Atol Maurora leży w Polinezji Francuskiej. Według raportu Rady Do Spraw Bezpieczeństwa Nuklearnego i Promieniotwórczości może zapaść się pod wodę, wywołując tym samym wysokie fale, mogące osiągnąć wysokość do pięciu metrów. Rozchodziłyby się one z szybkością 600 kilometrów na godzinę, całkowicie niszcząc sąsiedni atol Tureia, zamieszkiwany przez ponad 300 osób.

Winę za taki stan rzeczy ponoszą ćwiczenia z wykorzystaniem broni atomowej. Rozpoczęły się one tam w połowie lat 70tych a skończyły dopiero w połowie 90tych. Słuszność ich przeprowadzania wciąż dzieli francuską opinię publiczną.